کد مطلب:49334 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

مراد از آية بينه و شاهد چيست؟

در آيه 17 سوره هود ميخوانيم «اَفَمَنْ كانَ عَلي بَيِّنَهٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوُهُ شاهِد مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسي اِماماً وَ رَحْمَهً اُولئكَ يُؤمِنُونَ بِهِ»



[آيا آن كس كه دليل آشكاري از پروردگارش دارد و به دنبال او شاهدي از سوي وي ميباشد و پيش از آن ، كتاب موسي كه پيشوا و رحمت بود (گواهي بر آن ميدهد ، همانند كسي است كه چنين نباشد) آنها (حق طلبان) به او ايمان ميآورند].



«حاكم حسكاني» در «شواهد التنزيل» روايات متعددي كه بالغ بر 16 روايت ميشود در ذيل اين آيه آورده است و هم گواهي ميدهد كه منظور از شاهد در آية فوق علي (ع) است ، از جمله از «انس بن مالك» نقل ميكند كه «منظور از جمله «اَفَمَنْ كانَ عَلي بَيِّنَهٍ مِنْ رَبِّهِ» [آيا كسي كه دليل روشني از سوي پروردگارش دارد] محمد(ص) است، و منظور از جمله«وَيَتْلُوُهُ شاهِدٌ مِنْهُ عليّ بن ابي طالب» مي باشد ، او بود كه زبان رسول خدا (ص) به سوي اهل مكه به هنگام شكستن پيمان آنها شد». (شواهد التنزيل 1/280، ح 387)



در حديث ديگري از «ابن عباس» نقل ميكند كه در تفسير «وَيَتْلُوهُ شاهِد مِنْهُ گفت «هُوَ عَلِيّ خاصَّه» [او فقط علي بن ابيطالب است.] (همان مدرك 282 ، ح 387)



و نيز از زاذان (يكي از اصحاب و ياران خاص علي (ع) از علي (ع)نقل ميكند كه آن حضرت فرمود اگر مسند قضاوت براي من فراهم شود و من بر آن بنشينم در ميان اهل تورات به توراتشان ، و در ميان اهل انجيل به انجيلشان ، و در ميان اهل زبور به زبورشان، و بين اهل قرآن به قرآن داوري خواهم كرد ، آن چنان داوري كه به سوي خدا صعود كند! به خدا سوگند آيهاي در شب يا روز، در بيابان يا كوه، در صحرا يا دريا نازل نشده، مگر اينكه من ميدانم كه در چه ساعتي نازل شد؟ و درباره چه كسي نازل گرديد؟ ... كسي سؤال كرد چه آيهاي دربارة تو نازل شده است اي اميرمؤمنان ؟ فرمود «اَفَمَنْ كانَ عَلي بَيَّنَهٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوُهُ شاهِد مِنهُ»، محمد بر بينه پروردگارش بود و من شاهد و گواهي او بودم كه به دنبال او گام بر ميدارم . (شواهد التنزيل 1/280، ح 384)



سيوطي در تفسير «الدّر المنثور» نيز روايات متعددي در همين زمينه آورده است از جمله در روايتي از «ابن ابي حاتم» و «ابن مردويه» و «ابونعيم» از علي بن ابيطالب نقل ميكند كه فرمود «ما مِنْ رَجُلٍ مِنْ قُرَيْشٍ اِلاّ نَزَلَ فيهِ طائِفه مِنَ القُرآنِ» [هيچ مردي از مردان قريش نيست، مگر اينكه بخشي از قرآن دربارة او نازل شده است].



كسي از حضرتش پرسيد دربارة شما چه نازل شده است؟ فرمود آيا «سوره هود» را نميخواني ميفرمايد «اَفَمَنْ كانَ عَلي بَيَّنَهٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوُهُ شاهِد مِنهُ» رسول خدا(ص) بر دليل روشني از سوي پروردگارش بود و من شاهد و گواهي از اويم. (الدرالمنثور 3/324)

---

پيام قرآن ج 9


حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران